Sicili Bozuk Avrupa’nın Barbar Hükümdarları

(Zulümle Âbâd Olanın Sonu Berbâd Olur)

Avrupa asırlardır dünyaya “medeniyetin hazinesi” olarak sunulmuştur; lâkin hakikatin aynası parlatılmış suretleri değil, perde ardındaki hakikati gösterir. Bu parlak vitrin aralandığında incelik maskesi düşer, altından kanla parlatılıp cilalanmış bir sömürü tertibi görünür. Avrupa’nın kudreti fikirle değil, mazlumun iliğiyle ayakta durmuş; sahip olduğu servetin asıl muharriki üretim değil, talanın tortusudur[1].

Kongo: Bir Kralın Mülkü, Bir Milletin Mezar Tahtası

1884-1885 Berlin Konferansı sonrasında Belçika Kralı II. Léopold, Kongo’yu şahsi tasarrufuna geçirdi. Ülke resmen devlet değil, bir hükümdarın özel avlağı hâline getirildi. Yerli halk kahırla kauçuk toplamaya mecbur bırakıldı; kotasını dolduramayanların elleri kesildi; bu eller daha sonra “itaat makbuzu” olarak devşirildi[2]. Kesilen uzuvlar yalnızca ceza değil, hesap pusulası hükmündeydi. Araştırmalar, Kongo ahalisinin yaklaşık on milyon can kaybına uğradığını göstermektedir[3].

Bu felaket, Avrupa zulmünün ferdî bir sapması değil, zihniyetin çıplak yansımasıdır.

Barbarlık Sadece Belçika ile Sınırlı Değil

Kongo vakası, gerçeğin yalnızca bir perdesidir. Aynı zulüm zincirinin büyük halkaları İngiltere ve Fransa eliyle başka diyarlarda sahnelenmiştir. İngiltere üç asır boyunca Hindistan’ın servetini Londra’ya taşırken[4], Fransa Cezayir’de sadece bedenleri değil, kimlik ve hafızayı da söndürmeye yönelmiştir[5]. Birinde kırbaç kemiği kırmış, ötekinde asimilasyon ruhu zedeleyip ezmiştir.

İngiltere Avrupa Zulmünün Öncülerindendir

Üzerinde güneş batmayan imparatorluk” sözü ihtişam ifadesi sanılsa da gerçekte her ufukta zulüm nöbeti demektir. İngiltere’nin Hindistan’da uyguladığı “yapay kıtlık siyaseti”, milyonlarca insanı açlığa ve ölüme mahkûm etmiştir[6]. Dahası, Çin’e zorla afyon satışı üzerinden koparılan Afyon Savaşları, bir imparatorluğun milletlerin iradesini uyuşturmasıyla elde ettiği haydutça kazancın sembolüdür[7].

Bu sebeple sömürge medeniyetinin çekirdeği Belçika değil, İngiliz tertibidir.

Çağdaş Zulmü ABD ve İsrail mi Devraldı?

Sömürgecilik yalnızca yönetim biçimi değiştirir; fakat mahiyeti değişmez. Bugünün zulüm ağını İngiltere değil, Amerika küresel düzeyde, İsrail ise Ortadoğu merkezli yürütmektedir. Filistin’de yaşananlar, dünün Kongo’sunun çağdaş izdüşümüdür:

Bir yerde kauçuk için parmak kesilmişti; bugün su ve nefes için şehirler boğulmaktadır.

Dün İngiltere Hindistan’ın rızkını emiyordu; bugün Amerika ve İsrail Filistin’in istiklalini boğmaktadır.

Mesele coğrafya değil; zihniyetin nesilden nesile devridir.

SONUÇ – Zulüm Beka Getirmez

Bu ifşa edilmiş tarihî hakikat şunu beyan eder: Adalet olmadan kuvvetin ömrü kısadır. Servetin kökü mazlumun feryadıysa, onun üstünde bina edilen saltanatın mecali yoktur. Avrupa ve tâbîleri, fırsatı rahmete değil gadr-ü gasba tahvil ettikleri için bugün ruhen tükeniş girdabına düşmektedirler.

Dünya yeni bir eşiğe yürümektedir: Mazlumun hafızası dirilmekte, korkunun kırbacı kırılmakta, hükmün terazisi yeniden kurulmaktadır. İstikbal; sömürenin değil, yarayı saranın, yıkıcının değil, imar edenin olacaktır.

Zulümle âbâd olunmaz; adalet olmadan hiçbir saltanat payidar kalamaz.

Hazırlayan: Ahmet Ziya İbrahimoğlu
27 Ekim 2025 – OF

Dipnotlar:
[1] Hochschild, King Leopold’s Ghost, s. 38.

[2] Casement Raporu, 1904.

[3] Jean Stengers, Congo Myth & Reality, Acad. Royale de Belgique, 1989.

[4] Shashi Tharoor, Inglorious Empire, Bloomsbury, 2017.

[5] Charles-Robert Ageron, Histoire de l’Algérie contemporaine, 1964.

[6] Mike Davis, Late Victorian Holocausts, Verso, 2001.

[7] John K. Fairbank, The Opium War, 1953.

ترجمة من التركية إلى العربية: 👇

سلاطين أوروبا الفاسدة في سجلاتها

(من يزدهر بالظلم ينتهي بالخراب)

لقد قُدِّمت أوروبا لقرون طويلة للعالم على أنها “خزانة الحضارة”، لكن مرآة الحقيقة لا تُظهر الوجوه المصقولة، بل تكشف ما وراء الحجاب من واقعٍ دامٍ. عندما يُرفع هذا العرض البراق، يسقط قناع الرقة، ويظهر تحتَه نظام استغلال مُلمَّع بالدم ومصقول بالحيلة. لقد قامت قوة أوروبا ليس بالفكر، بل بعمود فقري المظلوم؛ وما كان يحرك ثروتها الحقيقية ليس الإنتاج، بل بقايا النهب[1].

الكونغو: ملكية ملك وقبر أمة
بعد مؤتمر برلين 1884-1885، جعل الملك البلجيكي الثاني ليوبولد الكونغو تحت سيطرته الشخصية. لم تُعد الدولة قائمةً رسمياً، بل أصبحت محمية خاصة للملك. أُجبر السكان الأصليون على جمع المطاط تحت وطأة القهر؛ وأُقطعت أيدي من لم يُكمل حصته، فاستُخدمت هذه الأيدي لاحقاً كـ”إيصال للطاعة”[2]. لم تكن الأطراف المقطوعة مجرد عقوبة، بل كانت بمثابة كشف حساب. وتُظهر الدراسات أن سكان الكونغو فقدوا نحو عشرة ملايين نسمة[3].
هذه الكارثة ليست انحرافاً فردياً من أوروبا، بل انعكاس صريح للعقلية السائدة.

الهمجية ليست محصورة ببلجيكا
قضية الكونغو ليست إلا ستاراً عن الحقيقة. حلقات السلسلة نفسها من الظلم أُعيد تمثيلها بأيدي إنجلترا وفرنسا في بلاد أخرى. لقد نقلت إنجلترا ثروة الهند إلى لندن على مدى ثلاثة قرون[4]، فيما سعت فرنسا في الجزائر إلى محو الهوية والذاكرة، لا مجرد الأجساد[5]. في مكانٍ كُسرت فيه العظام بالسوط، وفي آخر زُهقت روح الهوية بأسلوب الإذلال والإرغام.

إنجلترا من رواد الظلم الأوروبي
قد يُظن أن قول “الإمبراطورية التي لا تغرب عنها الشمس” تعبير عن البهاء، لكنه في الواقع تعبير عن دوام الظلم في كل أفق. سياسة المجاعة المصطنعة التي مارستها إنجلترا في الهند أدت إلى إبادة الملايين[6]. وأيضاً، الحروب الأفيونية الناتجة عن فرض بيع الأفيون على الصين، رمزٌ للغنيمة السافرة التي تحققها الإمبراطوريات من خلال تخدير إرادة الشعوب[7].
لذلك، جوهر الحضارة الاستعمارية ليس بلجيكياً، بل هو النظام الإنجليزي.

هل استلمت الولايات المتحدة وإسرائيل ظُلْم اليوم؟
الاستعمار يغير شكل الحكم، لكنه لا يغير جوهره. إن شبكة الظلم الحالية ليست من إنجلترا، بل تديرها أمريكا على مستوى عالمي، وإسرائيل في قلب الشرق الأوسط. ما يحدث في فلسطين هو انعكاس معاصر لما حدث في الكونغو:
• حيث قُطعت الأصابع من أجل المطاط، اليوم تُخنق المدن من أجل الماء والهواء.
• حيث كانت إنجلترا تمتص رزق الهند، اليوم تُخنق أمريكا وإسرائيل استقلال فلسطين.
المسألة ليست جغرافية، بل هي انتقال عقليّة من جيل إلى جيل.

الخاتمة – الظلم لا يديم
إن هذه الحقيقة التاريخية المفضوحة تقول: بدون عدل، عمر القوة قصير. إذا كانت ثروة قائمة على صرخة المظلوم، فلن يستمر عرش بني عليها. أوروبا وتابعيها، لأنهم حوّلوا الفرصة إلى الظلم والنهب بدل الرحمة، اليوم وقعوا في دوامة الانهيار الروحي.
العالم يسير نحو عتبة جديدة: ذاكرة المظلوم تنتفض، وسوط الخوف يُكسر، وميزان الحكم يُعاد تفعيله. المستقبل لمن يداوي الجراح، لا لمن يدمر، لمن يبني، لا لمن يهدم.
لا يُزدهر أحد بالظلم، وبدون عدل، لا يدوم أي سلطان.

إعداد: أحمد ضياء إبراهيم أوغلو
27 أكتوبر 2025 – أوف

الملاحظات:

[1] Hochschild, King Leopold’s Ghost, s. 38.
[2] تقرير كازمنت، 1904.
[3] Jean Stengers, Congo Myth & Reality, Acad. Royale de Belgique, 1989.
[4] Shashi Tharoor, Inglorious Empire, Bloomsbury, 2017.
[5] Charles-Robert Ageron, Histoire de l’Algérie contemporaine, 1964.
[6] Mike Davis, Late Victorian Holocausts, Verso, 2001.
[7] John K. Fairbank, The Opium War, 1953.