Osmanlı’ya İhanet Eden Ermenilerden İbret Almayan Suriye Dürzileri

Dürzîlerin Cüreti ve Millî Birlik Söyleminin Çöküşü

Hikmet el-Hicrî’nin öncülüğündeki Dürzîlerin sergilediği tutum ve Süveyda’dan yayılan görüntüler, çatışmaların zirveye ulaştığı bir dönemde “millî birlik” yalanına son noktayı koymaktadır.

Bugün Dürzîler, “İzzet Meydanı” olarak adlandırılan yerde gösteriler düzenlemekte, İsrailli dostlarına, Netenyahu’ya ve siyonist yapının liderliğine sıcak selamlarını göndermektedirler. Bu selamlar yalnızca sözle değil, yürüyüşler ve mitinglerle sergilenmektedir. Öte yandan Bedevî Müslümanları kuşatmakta, Dera’ya komşu bölgeleri bombalamakta, ülkenin resmî bayrağını indirerek onun yerine kendi dinî sembollerini göndere çekmektedirler.

Şunu açıkça ifade ediyorum: Bu topluluğun böylesine cüretkâr ve küstah bir tavır sergileyebilmesi, dış güçlerin sağladığı teminatlar ve mutlak destek vaadi olmadan mümkün değildir. Hatta bu topluluğa, Şam devletinden ayrı bir siyasî statü verilmesi yönünde vaatlerde bulunulmuş olması kuvvetle muhtemeldir.

Bugün Arap dünyasında ve onun çevresinde, özellikle de merkezinde yer alan Şam ve bölgelerinde, büyük bir saflaşma yaşanmaktadır: İki taraf vardır; mümin olan ve fâcir olan. Sessiz kalanların ise, bir süre sonra bu iki kamptan başka bir yerde kendilerine yer bulmaları mümkün olmayacaktır. On beş yıl boyunca ülkelerini kurtarmak için her şeylerini feda eden Müslümanlarla, birlikte yaşamanın temel ilkelerini çiğneyen ve ait olduğunu iddia ettiği devlete karşı en azılı düşmanların kucağına koşan bir azınlık arasında artık bir arada yaşama imkânı kalmamıştır.

Dikkatli bir gözlemci, siyonist yapı ile kaçınılmaz görünen savaştan kaçınma yönünde bir umut ışığı göremez. Ülke yönetiminin, bu denli baskıyı nasıl ve ne zamana kadar karşılıksız bir şekilde sineye çekebileceğini de bilemiyorum. Yağmalanmış, harap edilmiş, ağır uluslararası yaptırımlarla kuşatılmış bir şehirde ve şeytanlarla iş birliği yapmaya hazır pusudaki azınlıkların varlığında, Müslüman Şam yöneticilerine boyun eğmemek uğruna her türlü ihanete razı olan bir yapının ortasında, ülkenin elinde ne gibi pratik seçenekler kaldığını kestirmek zordur. Üstelik içinde bulunduğumuz bölgesel siyasî ortamda, dışarıdan bir hançer gelmeyecekse bile, kesin olan bir şey varsa o da, oradan bir yardımın da asla gelmeyeceğidir.

Hatırlatmak gerekir ki: Ülke yönetimi -ki o basiretli, bilinçli ve feraset sahibidir- bilmelidir ki, bu kavgamızda ilk aşamada herkes yalnızca seyirci kalacaktır. Ancak bu seyircilerin bir kısmı, belki de büyük bir kısmı, ilerleyen aşamalarda siyonist yapı ile iş birliği ve eşgüdüm safına katılacaktır.

Allah, bu çağın en çetin ve en tehlikeli görevine sahip olan zatın, Cumhurbaşkanı Ahmed Şer‘a’nın yardımcısı olsun; onu isabetli kararlarla desteklesin, kendisini dinini yüceltmekte ve kullarına yardım etmekte kullansın ve ona kendi katından bir kuvvetle destek versin.

Cihâd Adle

Tercüme: Ahmet Ziya İbrahimoğlu
05.05.2025 OF

“جرأة الدروز وسردية الوحدة الوطنية”

ما يفعله دروز حكمت الهجري، والمقاطع المصورة الخارجة من السويداء تضع حدا لأكذوبة الوحدة الوطنية في زمن الصراعات الحدية.

الدروز اليوم يتظاهرون في ما يسمى ساحة الكرامة، ويوجهون تحيات حارة “لأهلنا الإ. س. رائ.يليين، ولن.ت..ن.ياهو، وقيادة الكيان، في صورة مسيرات وتظاهرات، ويحاصرون المسلمين البدو، ويقصفون مناطق محاذية مع درعا، ويسقطون راية البلاد ويستبدلون بها رايتهم الدينية، وأقول التالي: محال أن يتمتع هؤلاء القوم بهذه الدرجة العالية من الجرأة والوقاحة، دون تطمينات خارجية ووعود بدعم مطلق، وبمنحهم وضعا سياسيا منفصلا عن الدولة الشامية.

نحن في مرحلة اصطفاف، على امتداد الوطن العربي ومحيطه، وفي القلب منه الشام وأقاليمه، ضمن فريقين: مؤمن وفاجر، وبعض الصامتين لن يكون لهم، بعد حين، أي مستقبل خارج أحد.المعسكرين، ولا أرى هناك إمكانية للتعايش بين مسلمين قدموا كل شيء لتحرير بلادهم طوال عقد ونصف، وأقلية تنتهك مبادئ التعايش، وترتمي في أحضان أعدى أعداء الدولة التي يفترض أنها تنتمي إليها.

لا يرى المراقب بصيص أمل في تجنب الحرب مع الكيان اللقيط، ولا أعرف كيف وإلى متى تتحمل قيادة البلاد هذا القدر من الضغوط دون إجراء عملي، ولا أعرف خياراتها في أي إجراء عملي محتمل في بلدة منهوبة ومدمرة ومحاصرة بنظام عقوبات دولي قاس، وبأقليات متحفزة للتعامل حتى مع الشياطين مقابل عدم الدخول في طاعة حكام الشام المسلمين، ووسط محيط سياسي إقليمي إذا لم يأت منه خنجر، فمؤكد أن لن يصل منه عون.

ومن باب التذكرة: على قيادة البلاد أن تدرك، وهي الحصيفة والواعية والعارفة، أن الجميع سيتفرج على حربنا مع الكيان في المرحلة الأولى، وأن بعض هذا الجميع، وربما كثيرا منه سينضم، في مرحلة لاحقة، إلى طابور التنسيق والتعاون مع الكيان اللقيط.

كان الله في صاحب أصعب وأخطر وظيفة في عالم اليوم: الرئيس أحمد الشرع سدده الله وألهمه رشده واستعمله في إعزاز دينه ونصرة عباده، وإمده بمدد من عنده.

(جهاد عدلة).