Gazze Zeytun Mahallesinde Bulunan Osmanlı Tüfekleri ..

Resim Orijinal olmayıp Sembolik Olarak Düzenlenmiştir. (Mütercim)
🌑 “Seçme hakları yoktu… Silahlarını toprağa gömdüler… Ve onunla birlikte hayallerini de… Ümitlerini de… Belki bir gün bir başkası o silahı çıkarır diye…”
Yıl 1917…
Osmanlı ordusu, Güney Filistin’den çekilmekteydi.
İngiliz işgali bütün gücüyle ilerliyor,
Kudüs’ün düşmesi an meselesiydi…
Ama Kudüs’ün kapısında,
Gazze dimdik ayakta duruyordu.
Onurdan geriye kalan son kale… Son savunma hattıydı…
👥 Osmanlı askerleri yorgun düşmüştü… Kalpleri yanıyordu…
Biliyorlardı ki, bu savaş kaybedilecekti…
Ama yemin ettiler:
Silahlarını düşmana teslim etmeyeceklerdi.
Ve karar verildi:
Silahları Gazze’nin kumlarına gömeceklerdi…
Ve onlarla birlikte,
Bir gün bu silahları çıkarıp yeniden direnecek bir neslin umudunu da…
Yüzlerce tüfek, top ve mühimmat…
Sessizliğe sarınıp toprağa emanet edildiler.
Onları gömenlerin çoğu,
Gömüldükleri yeri bir daha kimseye söylemeden ebediyete yürüdü…
Sonra zaman geçti…
Hikâye unutuldu…
Gazze de tarih kitaplarında unutulan şehirlerden biri oldu…
Ta ki yıl 2007 oluncaya kadar…
Gazze’nin Zeytun Mahallesi’nde yapılan bir kazıda,
Halk toprak altında gizli bir depo buldu…
Yüz yıllık paslı Osmanlı tüfekleri… Ve mühimmat…
🔥 Fakat asıl keşif bu değildi…
Asıl keşif,
Filistin direnişinin o silahları eline alıp,
onları temizlemesi, tamir etmesi
ve silahları tekrar kullanıma sokmasıydı.
Ve o tüfeklerle işgalciye karşı savaşmasıydı…
Çünkü o silahları toprağa gömenler,
Umutsuzlukla değil…
Bir gün işgale karşı kullanılacağına dair inançla gömmüşlerdi.
📜 O tüfekler sıradan demir parçaları değildi…
Bir vasiyetti…
Mazideki bir nesilden, henüz doğmamış bir nesle yazılmış bir vasiyet…
“Gazze’de tüfekler gömüldü,
ama direniş ruhu asla gömülmedi…”
Tercüme: Ahmet Ziya İbrahimoğlu
05.07.2025 OF
🌑 “لم يكن لديهم خيار… فدفنوا السلاح، ودفنوا معه حلمهم… وأملهم أن يرفعه أحد من بعدهم.”
عام 1917…
القوات العثمانية تنسحب من جنوب فلسطين،
الاحتلال البريطاني يزحف بقوة،
والقدس على بعد أيام من السقوط.
لكن على بوابتها…
وقفت غزة شامخة،
آخر ما تبقّى من الكرامة… وآخر خط دفاع.
👥 وقف الجنود العثمانيون منهكين… قلوبهم تحترق،
يعلمون أنهم سيُهزمون،
لكنهم أقسموا ألا يسلّموا سلاحهم للعدو.
فكان القرار: ندفنه في رمال غزة…
وندفن معه أملنا أن يُخرجه من بعدنا من يقاوم به من جديد!
مئات البنادق، والمدافع، والذخائر…
غُطّيت بالصمت، واحتضنتها الأرض،
ومات من دفنها دون أن ينطق بالمكان.
ثم مرّ الزمن…
ونسينا القصة كما نُسيت غزة في كتب التاريخ…
حتى جاء عام 2007،
وخلال الحفر في حي الزيتون،
اكتشف الأهالي مخزنًا تحت الرمال…
بنادق عثمانية صدئة، وطلقات عمرها قرن…
🔥 لكن الأعظم من الاكتشاف…
أن المقاومة الفلسطينية أمسكت بهذه البنادق،
رممتها، ونظّفتها، وأدخلتها ضمن أسلحتها
واستخدمتها ضد الاحتلال
لأن من دفنها لم يدفنها يأسًا…
بل أملًا أن تُستعمل ذات يوم في وجه الاحتلال.
📜 لم تكن البنادق مجرد حديد…
كانت وصية.
وصية من جيلٍ مضى، إلى جيلٍ لم يولد بعد.
“في غزة… دُفنت البنادق،
لكن لم تُدفن روح المقاومة.”
…
صحيح كلامك دكتورنا الغالي اللهم انصر الاسلام والمسلمين علي أعداء الدين
ينصر أهل غزة وتحرر القدس من دنس اليهود الطغاة انشا الله راح ترجع الدولة العثمانية من جديد اصل تركيا كانت دولة عثمانية