Bu Hanım Benim Büyük Ablam ..
Bu hanım, benim büyük ablam Ümmü Alâ’dır; bana annemden öte annelik etmiş, yüzünde parlayan bir güzellik, sözlerinde vakur bir ağırbaşlılık, delili ve dayanağı sağlam, sarsılmaz bir kahramandır. Doktorların, vaizlerin, şehitlerin, esirlerin ve sürgünlerin annesidir. Kalemi eline almamış, fakat bir mektep olmuş; kitap sayfaları çevirmemiş, fakat bir üniversite gibi ilim ve irfan yaymıştır. Divanları ezberlememiş, fakat gönlüyle şiirler üretmiş bir şairdir. Fakihlerin talebesi olmamış, fakat oruç, namaz, zikir ve ibadetle yoğrulmuş; cömertliğiyle yoksulların sığınağı, merhametiyle mazlumların annesi olmuştur.
O, bir Filistinli annedir; anasız babasız kalan torununu bağrına basmış; annesi vefat etmiş, babası esir alınmış bir yavrunun hamisidir. Altı aylıkken devraldığı bu kutsal emaneti, torunu diş hekimi oluncaya dek sabır ve şefkatle büyütmüş, korumuş ve kollamıştır.
Zorlu bir göç yolculuğunun yolcusu olmuştur; çöl çadırlarından taş evlere, evlerden sokakların tozlu yollarına savrulmuştur. Bir yıl önce amansız bir hastalığa tutulmuş; ne derman bulabilmiş, ne de tedavi aramak için yolculuğuna izin verilmiştir. Acısını dişlerini sıkarak içine gömmüş, bizlere hissettirmemek için sabrın zirvesine çıkmış ve her daim Allah’tan şehadet makamını niyaz etmiştir.
İki hafta önce geçirdiği beyin felci onu hareket ve söz kabiliyetinden mahrum bırakmış, fakat umudunu ve Allah’a olan sarsılmaz imanını asla kaybetmemiştir. Şahadet parmağı, teşehhüdün azametiyle dimdik yükselmiş; seksen yıllık ömründe imanla hayata tutunmuş, bir çınar gibi kök salmıştır.
Allah’tan niyaz ederim ki, onu şehitler defterine yazsın; peygamberler, sıddıklar, şehitler ve salihlerle birlikte haşretsin. Ne ulvi, ne yüce bir yol arkadaşıdır bunlar.
Ümmü Muaz
29 Eylül 2025
Tercüme: Ahmet Ziya İbrahimoğlu
05.10.2025 – OF
هذه أختي الكبيرة أم علاء ربتني أكثر من امي جميلة المظهر رصينة العبارة قوية الحجة بطلة ام الأطباء والوعاظ والشهداء والأسرى والمبعدين لم تكتب بالقلم ولكنها مدرسة لم تقرأ في الكتاب ولكنها جامعة لم تحفظ الدواوين ولكنها شاعرة لم تتلمذ على يد الفقهاء ولكنها صوامة قوامة ذاكرة متفقة كريمة ام المساكين هي أم فلسطينية ربت حفيدتها فاقدة الأبوين توفت الأم وٱسر الأب حتى سلمت الأمانة وهي ترعاها مذ كانت ستة أشهر حتى أصبحت طبيبة أسنان عاشت النزوح الأليم على عربتها تنتقل من خيمة لبيت ومن بيت لشارع وابتليت بالمرض العضال منذ سنة ولم تتوفر العلاجات ولم يسمح لها بالسفر وكانت تعض على ألمها كي لاتشعرنا به وتسأل الله الشهادة دوما وقبل أسبوعين أصيبت بجلطة دماغية أفقدتها الحركة والكلام لكنها لم تفقدها الرجاء بالله فأصبعها السبابة مرفوع بالتشهد وقبضت على ذلك عن عمر يناهز الثمانين عاما اسأل الله أن يكتبها في عداد الشهداء ويحشرها في زمرة النبيين والصديقين والشهداء والصالحين وحسن اولئك رفيقا
أ.أم معاذ 29/9/2025
Aynı Yazının İngilizceye Tercümesi:👇
This lady is my elder sister, Ummu Alâ; she has mothered me beyond even my own mother, her beauty radiant upon her face, her words dignified and weighty, her reasoning and principles unwavering-a true heroine. She is the mother of doctors, preachers, martyrs, captives, and exiles. She has never taken up the pen, yet she became a school; she has never turned the pages of a book, yet she spread knowledge and wisdom like a university. She memorized no poetic compendium, yet her heart produced poetry. She was never a student at the feet of jurists, yet she was molded by fasting, prayer, dhikr, and devotion; her generosity sheltered the poor, and her mercy embraced the oppressed.
She is a Palestinian mother; she cradled her orphaned granddaughter, whose mother had passed away and whose father had been taken captive. She assumed this sacred trust at six months of age and nurtured, protected, and guided her until she became a dentist.
She has endured a harrowing journey of displacement, swept from desert tents to stone houses, from homes to the dusty streets. A year ago, she was struck by a relentless illness; neither treatment nor permission to travel was granted. She bore her pain silently, suppressing it so that we would not feel it, and she continually prayed to God for martyrdom.
Two weeks ago, she suffered a stroke that deprived her of movement and speech, yet she never lost hope nor her steadfast faith in God. Her martyrdom finger rises upright in the gesture of tashahhud; in her eight decades of life, she clings to life with faith, rooted like a mighty tree.
I pray to God that He records her among the martyrs and raises her in the company of the Prophets, the Truthful, the Martyrs, and the Righteous. What a noble and exalted fellowship they are.
Ummu Muaz
September 29, 2025
Ahmet Ziya İbrahimoğlu
