Rejim Yalakaları mı, Dalkavukları mı?

Gündüz ve gece otoriteyi öven, fecrin doğuşundan güneşin batışına dek onu yücelten, övgüden başka her şeye gözlerini kapatan ve güzel gördüğünden başka bir şeye bakmayan kişi, vakti henüz gelmemiş bir “şebbiha” (rejim yanlısı milis) projesidir. İster entelektüel olsun, ister halktan biri; bu tür insanlar her zaman ve her yerde bulunur. Zararları büyüktür; toplumun ahlakı ve yasaları üzerindeki olumsuz etkileri ise son derece tehlikelidir.

Bu kişi eğer toplumda sözü geçen bir entelektüelse, abartılı övgüsü ya sırf duygusal bir saikle olur – ki bu durumda zayıf görüşlüdür, zararı aşikâr, faydası ise yok hükmündedir. Bu tip, halktan çok otoriteye zarar verir; çünkü iktidarın içinde kibir ve kendinden hoşnutluk duygularını kabartır, otoriteyi övgüye alıştırır ve bu övgüyü halkın kendisine bir borcuymuş gibi görmesine yol açar.

Yok eğer bu övgü, şahsi menfaat elde etmek, nüfuzunu artırmak ve toplum içinde daha görünür olmak gibi dar bir çıkar doğrultusunda yapılıyorsa; o zaman bu kişi, toplum üzerinde olumsuz etki oluşturan, kendisiyle otorite arasında çıkar ilişkileri zinciri kurmuş, içe kapalı bir çıkar çevresinin halkası haline gelmiş demektir. Zamanla bu durum, toplumda doğru ile yanlış, hak ile batıl konularında bir yanılsama ve sahtelik hali doğurur.

Bizim Şam’da ise sağlıklı ve umut verici bir durum yaşanıyor: Şamlı sade gençler, özellikle otoriteye yakın olanları ve onların icraatlarını sorguluyor ve tenkit ediyor. Bu, uzun yıllar boyunca mahrum bırakıldığımız, bilinçli ve etkili bir kamuoyunun varlığına işaret ediyor.

Ve gerçekten, sınırlı bilgi ve ilme sahip sade bir vatandaşın, otorite mensuplarının, yakınlarının ya da çevresinin sergilediği bir yanlışı veya kötülüğü tenkit etmesi ve reddetmesi; hakkında ‘yazar’, ‘gazeteci’, ‘vaiz’, ‘siyasetçi’ ya da ‘kanaat önderi’ denilen ama dünyada kendine sadece otoriteyi övmeyi iş edinmiş bir adamdan ülkeye daha faydalı, toplum için daha önemli ve Allah katında daha değerlidir.

Ey Şamlılar! Allah’ın lütfu ile ve kendi liyakatinizle yüksek bir mertebeye eriştiniz. Allah, memleketinizi zalimlerin, karanlıkların ve hainlerin pençesinden çekip aldı. Elinizdeki bu özgür vatanı korumanın en büyük yollarından biri, iyiliği emretmek ve kötülüğü engellemektir. İşte bu iki esas, hayatın ve gelişimin temelidir.

Gönlünüzde yüce bir yere sahip olsa dahi, hiçbir siyasetçiye dalkavukluk etmeyin; gördüğünüz hiçbir kötülüğe, ne kadar küçük olursa olsun, sessiz kalmayın. Çünkü gemideki küçük bir delik, önemsenmeyip kapatılmazsa, tüm gemiyi batırır.

Doğrusunu en iyi bilen ve en yüce olan Allah’tır.

(Cihad Adleh)

Tercüme: Ahmet Ziya İbrahimoğlu
06.06.2025 OF

الذي يمدح السلطة في النهار والليل، ويسبح بحمدها من طلوع الفجر حتى مغيب الشمس، ويغمض عينيه عما سوى المديح وما يراه حسنا، هذا مشروع شبيح مؤجل لم يئن أوان تشبيحه، مثقفا كان أم عاميا، وهذا الصنف من الناس موجود في كل الأزمنة والأمكنة، وهو ضرره كبير، وتأثيره السلبي خطير في أخلاق المجتمع وفي قوانينه، لأنه في حال كونه مثقفا متبوعا، بمدحه المفرط إما يصدر في مدحه عن عاطفة محضة، فهو ضعيف الرأي ضرره باد ونفعه منتف، وهو للسلطة أشد ضررا منه للعامة، لأنه يثير فيها نوازع الغرور، والشعور بالرضى عن النفس، فتعتاد المدح وترى أنه حقها على الشعب، وإما يصدر في مدحه عن منفعة ضيقة يتكسب فيها ويزيد نفوذه وحضوره، طلبا للتأثير في المجتمع، فيصبح مؤثرا بالسلب، وحلقة في دائرة مصالح مغلقة بينه وأمثاله وبين السلطة، ومع الوقت تنشأ حالة من الوهم والزيف المجتمعي بشأن الصواب والغلط والحق والباطل.
في الشام عندنا، هناك حالة صحية ومطمئنة، يمثلها الشباب الشامي البسيط الذي ينقد أي ظاهرة تتعلق بممارسة السلطة، وخصوصا أقرباء السلطة، وهذا يعكس وجود رأي عام واع ومؤثر حرمت البلاد منه عقود.
وإنه لفرد عامي، أوتي القليل من المعرفة والعلم، ينقد ويرفض خطأ أو منكرا من أفراد السلطة أو أقربائهم أو حاشيتهم، لهو أنفع للبلاد، وأهم في المجتمع، وأزكى عند الله، من رجل يقال عنه كاتب أو صحفي أو داعية أو سياسي أو رجال، لا يجد لنفسه من هذا الدنيا سوى كيل المدح للسلطة.
فيا أيها الشاميون، إنكم ارتقيتم مرتقى كبيرا، عن جدارة وأهلية، بعد فضل الله، ونزع الله لكم بلادكم من أنياب الفجرة والظلمة والخونة، وإنه من أعظم سبل الحفاظ على ما ملكم إياه من بلاد حرة، أن تأمروا بمعروف، وتنهوا عن منكر، ففي هاتين الشعيرتين الحياة والنماء، ولا تداهنوا سياسيا مهما علا شأنه في قلوبكم، ولا تسكتوا عما ترونه منكرا وفسادا مهما دق أمره، لأن ثقبا صغيرا في سفينة يغرقها إذا ما زُهد في سده.
هذا والله أجلّ وأعلم.
(جهاد عدلة).